Είναι δυσκολότερο να αρχίσουμε κάτι καινούριο... ή να τελειώσουμε κάτι παλιό;

Κάθε αρχή και δύσκολη, λένε. Ποιος μας εγγυάται όμως ότι και το τέλος μιας κατάστασης στη ζωή μας δεν είναι εξίσου δύσκολο και επίπονο; Είναι πολύ εύκολο και δεν απαιτεί καθόλου χρόνο, να μας "καρφωθεί" μια ιδέα στο μυαλό και να βάλουμε στόχο να την υλοποιήσουμε. Αρχικά κατακλυζόμαστε από έντονα συναισθήματα χαράς, σιγουριάς και ανυπομονησίας για την επίτευξη του εκάστοτε σκοπού μας. Καθώς όμως ο καιρός κυλά, ο ενθουσιασμός μας ξεθωριάζει. Επιπλέον, οι απρόσμενες και συνάμα αναπόφευκτες δυσκολίες που εμφανίζονται στο δρόμο μας ενισχύουν την παραμέληση του στόχου μας και την διάθεση εγκατάλειψης των προσπαθειών επίτευξης αυτού. Κάποιες φορές πάλι, επιλέγουμε συνειδητά την στασιμότητα από την προσωπική μας εξέλιξη. Διστάζουμε να ωθήσουμε τα πράγματα ώστε να δρομολογηθούν όπως αρχικά είχαμε προγραμματίσει, φοβούμενοι των επερχόμενων αποτελεσμάτων αυτής την αλλαγής. Με πιο απλά λόγια, έχουμε συνηθίσει την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και επιθυμούμε να μην αλλάξει τίποτα καθώς υπάρχει πιθανότητα το αποτέλεσμα να είναι αρνητικό. Προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε ικανοποιημένοι με εμάς και με αυτό που βιώνουμε και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για κάτι άλλο επειδή ενδέχεται να το μετανιώσουμε στην πορεία και να μην υπάρχει τρόπος να ανακτήσουμε την παλαιότερη κατάσταση μας. Η προσωπική μου άποψη επί του θέματος είναι ότι πρέπει να προσπαθούμε γι αυτό που είχαμε αποφασίσει να πετύχουμε εξ αρχής. Ακόμα και αν έχουμε χρονοτριβήσει αρκετά για να το καταφέρουμε και έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε την ζωή μας με τον στόχο μας ημιτελή, πρέπει να αφήσουμε όλα όσα είμαστε για όλα όσα μπορούμε να γίνουμε... Για όλα όσα έχουμε ονειρευτεί να γίνουμε!

Δεν μπορείς να χτυπήσεις ένα στόχο, που δεν μπορείς να δεις...

Η σαφέστατη απεικόνιση του νοήματος της παραπάνω φράσης σε μεταφορικό επίπεδο από την εικόνα δικαιολογεί απόλυτα το πασίγνωστο αρχαίο κινέζικο ρητό "Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις". Αγωνιζόμαστε καθημερινά προσπαθώντας να βελτιώσουμε το επίπεδο της ζωής μας σε πολλούς τομείς, χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς ζητάμε. Με άλλα λόγια, αγνοούμε τα πράγματα που είναι κατάλληλα να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες μας και να μας προσφέρουν ουσιαστική πληρότητα. Αντί αυτού, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις και να συλλέξουμε εμπειρίες "για το καλό μας", γιατί φημολογείται ότι μόνο έτσι θα πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας. Όταν όμως ο κάθε στόχος μας δεν είναι απολύτως συγκεκριμένος στο μυαλό μας, πως μπορούμε να γνωρίζουμε τις πράξεις στις οποίες πρέπει να προβούμε και τις προϋποθέσεις που είναι ανάγκη να πληρούμε για να τον φτάσουμε; Μόνο μετά από βαθυστόχαστη σκέψη, είτε με τον εαυτό μας, είτε με τρίτους, ανάλογα με το είδος του στόχου κάθε φορά, μπορούμε να προσδιορίσουμε τον απώτερο σκοπό μας και να βάλουμε πλώρη για την υλοποίηση του. Έχοντας ξεκαθαρίσει στο μυαλό μας αυτό που ζητάμε, τα πράγματα ξαφνικά φαντάζουν μακράν ευκολότερα και ευπρόσιτα, καθώς μπορούμε να ζυγιάσουμε την κάθε κίνησή μας και να διακρίνουμε την αξία της και τον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει στην ικανοποίηση της εκάστοτε επιθυμία μας. Όταν γνωρίζουμε τι ακριβώς ζητάμε, μπορούμε να απευθυνθούμε στα πλέον κατάλληλα άτομα για συμβουλές, και ακόμα αποκτούμε την ικανότητα να απορρίψουμε τις κακόβουλες δήθεν βοηθητικές κινήσεις από εκείνους που σκοπό έχουν να εκμεταλλευτούν την άγνοια μας και ποσώς τους ενδιαφέρει η ουσιαστική βοήθεια προς εμάς. Εν τέλει, είναι αναμφισβήτητα σημαντικό εφόδιο η σαφής γνώση των στόχων μας, καθώς μεταξύ άλλων μας καθοδηγεί στην επίτευξη αυτών και έπειτα στην προσωπική μας ικανοποίηση.

Κοιτάς, αλλά δεν βλέπεις...

Δεν είναι λίγες οι φορές που βιώνουμε καταστάσεις δύσκολες τόσο στον προσδιορισμό τους, όσο και στην περιγραφή τους. Αφού έχει κάνει τον κύκλο του ένα γεγονός στη ζωή μας και έχουν γίνει εμφανή τα αποτελέσματά του, μπαίνουμε στην διαδικασία βαθυστόχαστης σκέψης και υπολογισμού κάθε πτυχής του γεγονότος μόνο στην περίπτωση που τα αποτελέσματα αυτά δεν ήταν τα αναμενόμενα ή τα επιθυμητά. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπουμε εξ' αρχής κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, ώστε να έχουμε πλήρη επίγνωση του κάθε συμβάντος στη ζωή μας και να το αντιμετωπίζουμε με τον πλέον κατάλληλο τρόπο. Πολλές φορές το γεγονός παρουσιάζεται καμουφλαρισμένο, δυσχεραίνοντας την ικανότητά μας να ξεδιαλύνουμε την υπόθεση. Άλλες φορές αρνούμαστε συνειδητά να δούμε τα πράγματα ως έχουν, πιθανώς επειδή η πραγματικότητα πολλές φορές είναι σκληρή και βάναυση. Έχουμε την εντύπωση ότι με την μη αποδοχή της κατάστασης θα προστατεύσουμε τον εαυτό μας από την επερχόμενη λύπη και έτσι θα μετριάσουμε τον πόνο, που είναι λογικό επακόλουθο κάθε δυσχερούς συγκυρίας. Ουσιαστικά, η επίμονη άρνηση αποδοχής της αλήθειας κάθε άλλο παρά ευεργετική μπορεί να είναι για εμάς, αφού εμποδίζει το μυαλό να σκεφτεί καθαρά και να πράξει σωστά. Η οξυδέρκεια είναι σπουδαία αρετή για έναν άνθρωπο και θα πρέπει να κάνουμε προσπάθειες για την καλλιέργεια της με σκοπό να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τα πράγματα γύρω μας και να μην προβαίνουμε σε ανούσιες πράξεις, για τις οποίες ίσως έπειτα μετανιώσουμε.

Μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε

Τίποτα τριγύρω μας, είτε υλικό είτε άυλο, δεν έχει μια μόνο όψη. Καθένας από εμάς έχει την δική του υποκειμενική γνώμη για τον κόσμο, καθώς και οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτόν. Η αντιμετώπιση μιας κατάστασης μπορεί να χαρακτηριστεί από άλλους αστεία, από άλλους γελοία, από άλλους σημαντική, ενώ άλλοι μπορεί να μην αντιληφθούν καν την ύπαρξή της... Η εκτίμηση της κρισιμότητας μιας κατάστασης είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας τα συμβάντα γύρω του. Αυτό αποδεικνύεται με το πλέον γνωστό πείραμα, ψυχολογικού καθαρά χαρακτήρα, όπου ένα ποτήρι γεμισμένο μέχρι την μέση, ένας αισιόδοξος άνθρωπος το χαρακτηρίζει μισο-γεμάτο, ενώ ένας απαισιόδοξος μισο-άδειο. Η ποσότητα υγρού του ποτηριού δεν μεταβάλλεται, αλλάζει όμως η οπτική γωνία με την οποία αντιλαμβάνεται ο καθένας το ίδιο περιστατικό. Ένας αισιόδοξος δεν μπορεί να αποτρέψει τις δυσχέρειες και τις αντίξοες συνθήκες στην ζωή του, μπορεί όμως να τις αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και να εξέλθει καίριος από αυτές, σε αντίθεση με κάποιον απαισιόδοξο που κινδυνεύει να χάσει σύντομα το κουράγιο του και να στιγματιστεί από κάθε δυσκολία που θα συναντήσει. Σαφώς και υπάρχουν καταστάσεις που δεν μπορείς να διακωμωδήσει ή να υποβιβάσεις την αναγκαιότητά τους με σκοπό να τις αντιμετωπίσεις ευκολότερα, σίγουρα όμως αυξάνονται οι πιθανότητες εύρεσης λύσεων για δύσκολα ζητήματα όταν κάποιος κοιτά τον κόσμο με αισιόδοξη και καλοπροαίρετη διάθεση, πάρα με την τάση να μεγιστοποιεί ακόμα και τα πιο ασήμαντα, καθημερινά ζητήματα.