Η πρώτη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε αφορά το επίπεδο αυτογνωσίας μας. Πώς θα είμαι ο εαυτός μου, αν δεν ξέρω ποιός πραγματικά είμαι; Ο χαρακτήρας μας δεν είναι προκαθορισμένος εκ μενετής. Αντίθετα πλάθεται καθημερινά, εν μέσω των καταστάσεων που βιώνουμε. Με βάση τις εμπειρίες μας αλλάζει και η στάση που έχουμε απέναντι στο κάθετι στο πέρασμα της ζωής μας.
Το να είναι κανείς ο εαυτός του σημαίνει να εκλαμβάνει τη ζωή με τον δικό του μοναδικό τρόπο και να κάνει τις δικές του επιλογές. Με αυτόν τον τρόπο καθένας διαφοροποιείται από τον άλλον και εξελίσσεται σε ιδιαίτερη προσωπικότητα. Και αυτό μας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το να είναι κάποιος ο εαυτός του είναι ένα μοναχικό ταξίδι. Διότι εσύ ως άνθρωπος είσαι το ακριβέστερο δείγμα του εαυτού σου που υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρξει ποτέ. Δεν πρόκειται να συναντήσεις, ούτε καν να ευελπιστείς ότι κάπου υπάρχει κάποιος ακριβώς όπως εσύ. Επομένως, το να είσαι ο εαυτός σου μοιραία σημαίνει να μένεις μόνος σου πολλές φορές και μόνος να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου.
Και αυτό είναι που κάνει την προσπάθεια κάποιου να είναι ο εαυτός του δύσκολη. Πάντα είναι ευκολότερο να κάνεις ότι κάνουν και οι άλλοι. Ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον έχει την ανάγκη να αποτελεί μέρος ενός συνόλου. Νιώθει προστατευμένος όταν είναι σε μια ομάδα. Υπάρχουν συγκεκριμένες φοβίες, κοινές για ολόκληρο το ανθρώπινο είδος, όπως το είναι κάποιος μόνος, να κάνει λάθος, να ντροπιαστεί, να αποτύχει. Είναι αδιαμφισβήτητα ευκολότερο και προτιμότερο να ντροπιαστεί μια ολόκληρη ομάδα ατόμων, ή να αποτύχει. Με αυτόν τον τρόπο μοιράζεσαι την ντροπή ή την αποτυχία και με άλλα άτομα, δεν σηκώνεις όλο το βάρος μόνος σου, μετριάζοντας έτσι την λύπη. Όταν όμως επιλέγεις να είσαι ο εαυτός σου, έρχεσαι αντιμέτωπος με όλους αυτές τις φοβίες, τις οποίες θα κληθείς να αντιμετωπίσεις μόνος αν βγουν αληθινές.
Είναι αναγκαίο όμως να νιώθεις κάποιες φορές ότι είσαι μόνος, αφού η ανταμοιβή θα είναι να βρεις τον πραγματικό σου εαυτό, που δόθηκε σε εσένα τον ίδιο και κανέναν άλλον. Το να αποτελείς μέρος μιας ομάδας σίγουρα είναι βολικότερο, ακόμη και ευεργετικό καθώς σε βοηθά να ανακαλύψεις πράγματα για τον εαυτό σου μέσω της επαφής με άλλα άτομα. Όμως όταν η ομάδα αυτή πάψει για κάποιον λόγο να υφίσταται, πρέπει να είσαι ικανός να σταθείς στα πόδια σου και να στηριχθείς στις δικές σου δυνάμεις για να συνεχίσεις.
Να έχεις στον νου σου ότι όλες αυτές οι εξέχουσες προσωπικότητες που έχουν αφήσει ιστορία και αποτελούν παραδείγματα της ανθρωπότητας, ήρθαν αντιμέτωποι με τη μοναξιά στην προσπάθειά τους να παραμείνουν ο εαυτός τους και να μην ενδώσουν στην μάζα. Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, αθλητές, επιστήμονες, δεν θα εκπλήρωναν τον σκοπό για τον οποίο ήρθαν στη γη, αν δεν παραμέριζαν τις φοβίες τους και δεν υπέμειναν την μοναξιά του να υπερασπίζονται την διαφορετικότητά τους.
Ακόμη, το να θέτεις ορισμένα άτομα ως πρότυπα είναι απολύτως αποδεκτό και καθοδηγητικό. Αν θαυμάζεις κάποιον για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του, μπορείς επάξια να τα υιοθετήσεις. Με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεις την προσωπικότητά σου κατά το δοκούν και συνεχώς βελτιώνεσαι. Δεν μιμείσαι κάποιον άλλον, παραμερίζοντας τον εαυτό σου. Αντίθετα πλάθεις τον εαυτό σου με κριτικό τρόπο, επιλέγοντας τα στοιχεία του περιβάλλοντός σου που θεωρείς θετικά και αξιοζήλευτα.
Τέλος, όσο δύσκολος κι αν είναι ο αγώνας που καταβάλει κάποιος να είναι ο εαυτός του, πάντα θα τον ανταμείψει με τον καλύτερο τρόπο. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος ότι οι άνθρωποι που τον περιτριγυρίζουν τον αγαπούν για τον πραγματικό του εαυτό και όχι για το πλασματικό "εγώ" που έχει επιλέξει να βγάζει προς τα έξω. Και πάντα θα επηρεάζεσαι ως ένα βαθμό από τα επικριτικά σχόλια των άλλων σχετικά με τις επιλογές σου. Όμως να μην αφήνεις κανέναν να μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο για την ανακάλυψη του εαυτού σου. Γιατί καθένας έρχεται σε αυτόν τον κόσμο για ένα σκοπό, και το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει στην ανθρωπότητα είναι να επιτελέσει αυτόν τον σκοπό, οποιοσδήποτε αν είναι αυτός.
