Με αφορμή πρόσφατη έκρηξη μίσους και φθόνου που ξέσπασε εναντίον μου σε ανύποπτο χρόνο, άνευ προφανούς λόγου και αιτίας αποφάσισα να αφιερώσω χρόνο αναλογιζόμενη τις παραμέτρους που ενδεχομένως οδήγησαν σε αυτό το περιστατικό. Υπάρχουν λοιπόν στιγμές στη ζωή μας που βρισκόμαστε σε σταυροδρόμια, και αναγκαζόμαστε να λάβουμε αποφάσεις που θα καθορίσουν την μετέπειτα πορεία, τόσο τη δική μας όσο και αυτών που εμπλέκονται στις αποφάσεις αυτές. Η έως τώρα εμπειρία μου, μου έχει διδάξει πως οι εκάστοτε επιλογές μας από άλλους επιδοκιμάζονται και από άλλους κατακρίνονται αντίστοιχα. Εξαιρετικά σπάνια μια απόφασή μας θα γίνει πλήρως αποδεκτή από τους πάντες. Για αυτούς που είναι λίγο παραπάνω συναισθηματικοί και επιθυμούν να διατηρούν καλές σχέσεις με όλους θα είναι δύσκολο να έρθουν αντιμέτωποι με το γεγονός ότι είναι φύσης αδύνατον όλοι να διάκεινται ευνοϊκά απέναντί τους. Με ποιο κριτήριο λοιπόν πρέπει αυτοί να παίρνουν αποφάσεις; Με βάση ποιες θα βρουν τους περισσότερους αποδέκτες; Ή μήπως ποιες θα εγκρίνουν τα πλέον σημαντικά από τα άτομα του περίγυρού τους; Η απάντηση είναι όχι και πάλι όχι. Αυτό που είναι ανάγκη να έχουμε πάντα στο μυαλό μας είναι ότι οι προσωπικές μας αποφάσεις αφορούν την δική μας ζωή και μόνο! Πρέπει αποφασιστικά να ακολουθούμε τον δρόμο που φαντάζει σε εμάς ο κατάλληλος και που συμφωνεί με τις ηθικές μας αξίες, ακόμη κι αν αυτός θεωρείται λανθασμένος από τους περισσότερους. Εξάλλου, αν κάποια απόφασή μας αποδειχθεί στην πορεία καταστροφική, τα άτομα από τα οποία πιθανώς να είχαμε επηρεαστεί δεν θα φέρουν καμία ευθύνη, γιατί εμείς οι ίδιοι, ως νοήμονα όντα, είμαστε υπεύθυνοι για το πως θα διαμορφώσουμε τη ζωή μας. Το ζητούμενο είναι τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας πρώτα, και έπειτα με όλους τους άλλους. Και αυτό θα το πετύχουμε αν αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας και δεν εναποθέτουμε το μέλλον μας στην κρίση του καθενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου