"Και τι θα πει ο κόσμος;"

Αυτή η φράση φαντάζει στο μυαλό μας ως ακόμη μια απαρχαιωμένη αντίληψη που δεν έχει καμία ισχύ στην εξευγενισμένη κοινωνίας μας. Όλοι υποστηρίζουν με ζήλο το δικαίωμα του καθενός να πράττει αυτοβούλως, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του τα λεγόμενα, και πιθανότατα τα κακόβουλα σχόλια του περίγυρού του. Επομένως, αφού δρούμε σκεπτόμενοι ότι εφόσον θεωρούμε οι ίδιοι κάτι σωστό το επιχειρούμε ανεξάρτητα απ΄τη γνώμη τρίτων, γιατί μοχθούμε όλοι για ένα like στο facebook; Γιατί εξαπτώμαστε από την δημοσίευση μιας φωτογραφίας στην οποία δεν απεικονίζεται το "καλό" μας προφίλ; Μήπως τελικά ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το "φαίνεσθαι", χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε; Αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά τις απλές, καθημερινές μας κινήσεις, έκπληκτοι θα συνειδητοποιήσουμε ότι ζυγιάζουμε τα πάντα γύρω μας βάση των λεγομένων του κόσμου. Είναι πιθανότερο να επιλέξουμε να παρακολουθήσουμε μια ταινία με καλές κριτικές, από μια με λιγότερο καλά σχόλια. Σαφώς και θα ασχοληθούμε με ένα τραγούδι του οποίου οι προβολές αυξάνονται πυρετωδώς, όμως δεν θα μπούμε καν στον κόπο να ακούσουμε ένα κομμάτι που ο αριθμός των προβολών του έχει μείνει στάσιμος για μεγάλο χρονικό διάστημα.  Με άλλα λόγια, σχηματίζουμε άποψη πάνω σε ένα θέμα με βάση την άποψη των πολλών πάνω σε αυτό το θέμα. Μάλλον ή γνώμη του κόσμου επιρρεάζει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όσο νομίζουμε την καθημερινότητα μας.