Από ένα σημείο και έπειτα παρατηρείς διαφορές στη συμπεριφορά των ατόμων του περιγύρου σου και τότε είναι που συνειδητοποιείς ότι οι συμβουλές και οι ενέργειες ορισμένων δεν αποσκοπούν στην παροχή αρωγής προς εσένα. Αντιθέτως, ο απώτερος σκοπός τους είναι η υποβάθμισή σου, είτε κοινωνική είτε ψυχολογική και η κάθε είδους υπονόμευσή σου. Η πρώτη σου αντίδραση είναι να τοποθετήσεις τον εαυτό σου σε άρνηση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραδεχθείς ότι οι επιλογές των φίλων σου αποδεικνύονται λανθασμένες. Ακόμη, είσαι πεπεισμένος πως αυτά τα άτομα είναι το στήριγμα σου και χωρίς την παρουσία τους θα γίνεις ευάλωτος και απροστάτευτος. Η αλήθεια είναι, πως η παρουσία τους είναι αυτή που σε τοποθετεί στην επικίνδυνη θέση να πληγωθείς και να ζημιωθείς ποικιλοτρόπως. Μόλις τους αποκόψεις από τη ζωή σου θα είσαι και πάλι ασφαλής. Όχι μόνο επειδή απομάκρυνες αυτούς που τίποτα άλλο παρά το κακό σου ήθελαν και είχαν επιδέξια κατορθώσει να εισβάλουν στο στενό σου περιβάλλον χωρίς να τους αντιληφθείς, αλλά και γιατί θα καταλάβεις ότι μπορείς κάλλιστα να ορθοποδήσεις χωρίς την υποτιθέμενη βοήθεια των προτεραίων φίλων σου και να πάρεις την ζωή στα χέρια σου χωρίς να νιώθεις εξαρτημένος από κανέναν. Αφότου θα έχεις απαλλαγεί από τους δήθεν φίλους σου θα μπορέσεις να αφοσιωθείς σε εκείνους που πραγματικά ήταν στο πλευρό σου εξ αρχής και νοιάζονταν για το καλό σου. Ακόμα θα είσαι διαθέσιμος για νέες φιλίες, οι οποίες με την σειρά τους θα αποδείξουν αν αξίζουν καθώς περνάει ο καιρός. Δυστυχώς, μια πρόσφατη προδοσία από άτομα υπεράνω πάσι υποψίας μας καθιστά καχύποπτους και πολλές φορές επιλέγουμε την απομόνωση ή ισοπεδώνουμε όλο το ανθρώπινο είδος ως ανάξιο να αγαπήσει και να δημιουργήσει ανιδιοτελείς δεσμούς φιλίας. Δεν πρέπει να πέσουμε σε αυτήν την παγίδα. Είναι άδικο για τα άτομα που ούτε καν σαν ιδέα δεν πέρασε απ' το μυαλό τους να μας βλάψουν. Το ιδανικό είναι να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε εκείνους που κρίνουμε ότι παραμένουν κοντά μας από ενδιαφέρον και οι προθέσεις τους είναι καλοπροαίρετες, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι μόνο λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά θα μας σταθούν ως το τέλος.
Καταρχην, μου φαινεται τελειως ανηθικο και απανθρωπο το γεγονος οτι υπαρχουν ανθρωποι οι οποιοι συναναστρεφοντε με αλλους, απλος και μονο για να τους μειωσουν. Αλοστε, η σταση αυτη δεν οδηγει πουθενα... Αυτο ομως, δυστυχως, δεν συμμαινει οτι δεν υπαρχουν και τετοιοι "ανθρωποι". Απο την αλλη, οσων αφορα το "θημα" της υποθεσης, θα ηταν λαθος να πιστευει οτι ειναι δυσκολο να ορθοποδισει μονο του, αφου ακομη και με ενα σκαρτο φιλο τα καταφερνε.
ΑπάντησηΔιαγραφή